Radio dla Techników i Amatorów 1947/11-12

Szczegóły

Kategoria: Radio dla Techników i Amatorów

Odsłony: 3334

ROK II LISTOPAD - GRUDZIEŃ 1947 R. NR 11/12 (Biuro Wydawnictw Polskiego Radia, cena 60 zł)

TREŚĆ NUMERU (w skrócie):

1. Z kraju i zagranicy.
2. Telewizja w lotnictwie.
3. Zasady obliczania odbiorników i wzmacniaczy (dalszy ciąg).
4. Wtórnik katodowy.
5. Przegląd schematów.
6. Tania dwuobwodówka dla początkujących.
7. Kącik krótkofalowca.
8. Nomogram Nr. 17.

ZAWARTOŚC NUMERU (szczegółowo)

Z KRAJU I ZAGRANICY (1)

• SPOŁECZNY KOMITET RADIOFONIZACJI KRAJU ORGANIZUJE AKCJĘ PRZYSPOSOBIIENIA RADIOAMATORÓW.
  Podjęta tuż po wojnie i nadal prowadzona akcja radiofonizacji kraju objęła przede wszystkim inwestycje, to jest budowę radiofonicznych urządzeń nadawczych oraz zmontowanie nowej na naszym gruncie - radiofonii przewodowej, opartej o sieć radiowęzłów i zbiorowych urządzeń radiowych. Wymienione urządzenia stały się niezbędną bazą dla dalszego rozwoju odrodzonej radiofonii.
  

 
Dyrektor Naczelny Polskiego Radia Wilhelm Billig przemawia w czasie obrad Walnego Zjazdu Społecznego Komitetu Radiofonizacji Kraju.

• MIĘDZYNARODOWA WYSTAWA RADIOWA W PRADZE.
  Na I Międzynarodowej Wystawie Radiowej w Pradze Czeskiej, zorganizowanej z okazji 25-lecia istnienia Radia Czechosłowackiego widzieliśmy obok efektownych eksponatów pawilonu czechosłowackiego, pawilony radiofonii węgierskiej i polskiej.
  Pawilon polski cieszył się szczególną frekwencją, zwracając uwagę zwiedzającym zarówno estetyką eksponatów, jak też ich treścią, ilustrującą imponujący dorobek naszej radiofonii.
  

Ogólny widok Wystawy.

Telewizja w lotnictwie (4)

Szybki rozwój techniki telewizyjnej w ciągu kilku ostatnich lat doprowadził do jej zastosowania w najróżniejszych dziedzinach. Jedną z takich dziedzin, gdzie telewizja zdobyła poważne miejsce, jest lotnictwo wojskowe. W ubiegłej wojnie przy pomocy urządzeń telewizyjnych nakierowywano z odległości na cel bomby dużego kalibru, samoloty wywiadowcze przekazywały obrazy z terenu walk do głównej kwatery itp. Pomysł zastosowania telewizji w lotnictwie powstał jeszcze w roku 1934 kiedy to znany pionier telewizji dr V. K. Zworykin zaproponował użycie urządzeń telewizyjnych do skutecznego naprowadzania bomb na cel; w tym czasie w Japonii organizowano samobójcze oddziały żywych torped.

 
dr. V. K. Zworykin (wynalazca Ikonoskopu)

Pierwszy model urządzenia opracoowała firma R.C.A. w roku 1935. W latach 1941 i 1942 udoskonalono i zmniejszono wagę urządzeń do kilkudziesięciu kilogramów, przy czym pokonano najrozmaitsze trudności związane z pracą urządzenia w dużym zakresie temperatur, wilgotności i wysokości. Opracowano zasadniczo trzy typy: BLOCK I, II i III) służący przede wszystkim do kierowania bombami ślizgowymi oraz do bliskich wywiadów, MIMO odpowiednik poprzedniego typu dla bomb rzucanych bezpośrednio na cel i RING - normalna stacja telewizyjna o mocy 1kW z dwiema lub trzema kamerami przeznaczona do celów wywiadowczych.
Urządzenie "block" był to nadajnik telewizyjny zmontowany w bombie 2000 funtowej typ GB-4. Bomba zrzucona z samolotu w odległości około 20 km od celu leciała lotem ślizgowym; kamera telewizyjna umocowana u spodu przekazywała przy pomocy nadajnika (moc 15 W w pasie 300 Mc/s) i anteny kierunkowej obraz "widziany" przez bombę.

Bomba GB-4.

W samolocie macierzystym, który mógł krążyć w odległości do 25 km od celu, obraz obserwowany był przez bombardiera, który dwoma miniaturowymi knypelkami regulował drogą radiową stery bomby i w ten sposób nakierowywał ją na cel. Urządzenia tego rodzaju były wmontowane w latających fortecach.

Bombardier sterujący bombą GB-4.

Zasady obliczania odbiorników i wzmacniaczy (Dalszy ciąg) (7) 

Czytaj więcej: Radio dla Techników i Amatorów 1947/11-12

Radioamator 1954/05

Szczegóły

Kategoria: Radioamator

Odsłony: 3279

Radioamator, Rok IV, maj 1954, nr 5

TREŚĆ NUMERU (2 strona okładki)

KONKURS (2 strona okładki)

Zgodnie z komunikatem zamieszczonym w poprzednim numerze RADIOAMATORA podajemy do wiadomości zainteresowanych Czytelników szczegóły dotyczące zakończenia naszego konkursu. I tak:

• Uczestnicy konkursu powinni stawić się z opracowanymi przez siebie modelami odbiorników w LOKALU CENTRALNEGO KLUBU LPŻ w WARSZAWIE, ul. MOKOTOWSKA 17, w DNIU 13 CZERWCA br. (to jest w niedzielę) o godz. 10 rano.
• Pożądane jest, aby przedstawione do oceny modele były wyposażone we własne źródła zasilania. Do każdego modelu należy dołączyć jego schemat ideowy oraz spis części składowych (typy lamp, ilość i wartości kondensatorów, oporów itp.).
• ...
• Opis nagrodzonych prac będzie zamieszczony na łamach RADIOAMATORA.

Święto Pracy (1)

1 maja 1890 roku. Pierwsze Święto międzynarodowej solidarności mas pracujących, obchodzone przez polski proletariat w ponurych latach niewoli i wyzysku. Pierwsze Święto, a zarazem symbol nieustępliwej walki klasy robotniczej o narodowe i społeczne wyzwolenie. Czerwień sztandarów, nahajki i bagnety carskich kordonów, potem pałki i kule pachołków sanacji, czerwień krwi przelewanej w pochodach pierwszomajowych. Bohaterska, niezłomna postawa tych, którzy jako awangarda przyszłych ruchów rewolucyjnych ofiarną podjęli walkę z niewolą i wyzyskiem, o prawo do pracy i innego życia, o sprawiedliwość społeczną.
1 maja 1954 roku. Sześćdziesiąte piąte z kolei pierwszomajowe Święto Pracy o zasięgu światowym, po raz już dziesiąty godnie obchodzone w Polsce Ludowej przez cały naród, któremu przewodzi bohaterska klasa robotnicza.

Dzień Radia (2)

Dzień 7 maja zapisał się w historii techniki jako pamiętna data narodzin radia. Kolebką tego epokowego wynalazku stała się Ojczyzna Wielkiej Rewolucji Październikowej, gdzie też data 7 maja została ogłoszona jako "Dzień Radia".
W bieżącym roku przypadła właśnie pięćdziesiąta dziewiąta z kolei rocznica praktycznej realizacji radia, wydarzenia, jakie dokonało niemałej rewolucji w technice i postępie.
Corocznie w dniu 7 maja cała ogromna już dziś rodzina radiowa Związku Radzieckiego i krajów demokracji ludowej powraca myślą do skromnej sylwetki wielkiego uczonego rosyjskiego, twórcy pierwszego w świecie odbiornika radiowego i pioniera radiotechniki, A. S. Popowa.

Rząd Ludowy zapewnia rozwój fachowych bibliotek zakładowych (3)

Zwracamy uwagę na doniosłą Uchwałę Rządu dotyczącą zakładowych bibliotek fachowych. W Monitorze Polskim nr A-94 z dnia 16 października 1953 r. ogłoszona została pod poz. 1306 Uchwała Prezydium Rządu nr 897 z dnia 24 września 1953 r. w sprawie rozwoju sieci fachowych bibliotek zakładowych...

Zawodowe szkolnictwo radiotechniczne (4)

• Informacje ogólne.
  W listach kierowanych do RADIOAMATORA wielu Czytelników naszego miesięcznika zapytuje, jakie są możliwości szkolenia się w zakresie radiotechniki, jakie szkoły sposobią młodzież do zawodu technika radiowego, czy istnieją jakieś kursy radiotechniczne dla początkujących - choćby korespondencyjne...

Fragment z ćwiczeń w pracowni radiotechnicznej warszawskiego Technikum Radiokomunikacyjnego.

• Z wizytą w Technikum Radiokomunikacyjnym.
  W gmachu Poczty Głównej w Warszawie mieści się Technikum Radiokomunikacyjne, w którym szkolą się przyszłe kadry techników radiowych. Ponieważ szkoła ta interesuje naszych młodych czytelników, wybraliśmy się do niej z wizytą.
  Rozpoczynają się zajęcia. Przy jednym stole dokonywany jest właśnie pomiar częstotliwości metodą dudnień przy użyciu dwóch generatorów. Na innym stole  ustawiony został układ superheterodynowy. Uczniowie oglądają na oscyloskopie wykres krzywych rezonansowych.
  Obok badane są charakterystyki lamp elektronowych.
  W ciszy i skupieniu pracują przyszli technicy radiowi. Za parę lat zajmą oni odpowiedzialne stanowiska w radiowęzłach, w radiostacjach, w fabrykach sprzętu radiotechnicznego.
  Otwarta jest też przed nimi droga na Politechnikę, gdzie na wydziale łączności mogą pogłębić i rozszerzyć swoje wiadomości. Nasza młodzież w Polsce Ludowej ma bowiem tak szerokie perspektywy nauki i pracy zawodowej jak nigdy przedtem.

Zdawałoby się, że zdejmowanie charakterystyk lamp jest bardzo skomplikowane. Jak widać jednak, dziewczęta potrafią to robić doskonale.

Radiowęzły wojskowe pomocą w szkoleniu żołnierzy (6)

Dzięki troskliwej opiece Partii, Rządu i Dowództwa oraz dbałości o wszechstronny rozwój żołnierzy, oddziały wojskowe zostały wyposażone we własne urządzenia radiowęzłowe.
Audycje radiowe zajmują dziś poważne miejsce w życiu wojska, w całym systemie politycznego, wojskowego i kulturalnego wychowania żołnierzy. Radiowęzły wojskowe odgrywają wielką rolę w pracy propagandowo - agitacyjnej, w podnoszeniu poziomu świadomości żołnierzy i w mobilizowaniu ich do nowych osiągnięć w zakresie wyszkolenia bojowego i politycznego.

Nasi czytelnicy piszą (7)

Z ŻYCIA KRÓTKOFALOWCA - Wzmacniacz małej częstotliwości w odbiorniku krótkofalowca (8)

Każdy radioamator - nadawca dąży do posiadania jak najbardziej selektywnego odbiornika. Przemawia za tym wiele powodów. Ilość stacji amatorskich na świecie wynosi obecnie ponad sto tysięcy, tak że często pracuje równocześnie kilkaset stacji w paśmie szerokości 100 kc/s. "Tłok" jest więc nieopisany, a powiększa go jeszcze obecność w pasmach amatorskich niepożądanych sygnałów. Przy tym w obecnym okresie minimum plam słonecznych, sygnały dalekich stacji są zazwyczaj bardzo słabe i zagłuszane przez dużą ilość stacji europejskich. Jeśli więc chcemy uzyskać dobre wyniki, musimy mieć niezwykle selektywny odbiornik tym bardziej, że ze zwiększeniem selektywności obniża się poziom szumów i trzasków. Odbiorniki fabryczne najwyższej klasy najczęściej muszą pozostać tylko w sferze marzeń amatora, który próbuje uzyskać jak najlepszy efekt własnymi, przeważnie bardzo skromnymi środkami.

Czytaj więcej: Radioamator 1954/05

Radioamator i Krótkofalowiec 1964/10

Szczegóły

Kategoria: Radioamator i Krótkofalowiec

Odsłony: 6754

Radioamator i Krótkofalowiec, październik 1964r., rok 14, Nr 10.

Treść numeru (2 strona okładki)

Dni Książki i Prasy Technicznej 1964 r. - Uzupełnij swoją biblioteczkę (2 strona okładki)

Z Kraju i zagranicy (233)

• Międzynarodowa wystawa zastosowania radioizotopów w przemyśle.
  W dniach od 11 do 25 października w Muzeum Techniki PKiN w Warszawie, zorganizowana zostanie międzynarodowa wystawa urządzeń radioizotopowych i elektronicznych, mających zastosowanie w przemyśle, automatyzacji procesów produkcyjnych, defektoskopii radioizotopowej itp.
  Ta nowa gałąź techniki coraz szerzej wkracza w różne dziedziny gospodarki narodowej, jak np. do przemysłu ciężkiego, metalurgii i górnictwa, geologii, przemysłu chemicznego, naftowego, medycyny, a także przemysłu spożywczego i rolnictwa.

Przelicznik tranzystorowy o pojemności zliczania 10⁴ impulsów, produkcji BUTJ.

• Kabina telewizjofoniczna.
  Udane eksperymenty nad równoczesnym przekazywaniem obrazu rozmawiających abonentów telefonicznych oraz eksploatacja takich usług w niektórych krajach (np. w ZSRR), skłoniła producentów do opracowania i oferowania Zarządom Telekomunikacyjnym kabin telefoniczno - telewizyjnych, wyposażonych w kamerę telewizyjną i ekran kineskopu, na którym można równocześnie obserwować rozmówcę.

 Kabina telewizjofoniczna demonstrowana przez jedną z firm japońskich.

• Amatorski videomagnetofon.
  Zapis magnetyczny obrazów telewizyjnych pasjonuje również eksperymentujących radiotechników, jak świadczy o tym model videomagnetofonu, opracowany przez jednego z techników telewizyjnych w NRF.

Videomagnetofon

Na 15-lecie Wydawnictw Komunikacji i Łączności (234)

... Po 15 latach pracy dorobek Wydawnictwa jest imponujący. Wyrażają to miliony egzemplarzy wydanych książek, podręczników, poradników i czasopism. Zarówno książki jak i czasopisma takie jak: "Morze", "Skrzydlata Polska", "Motor", "Sygnały", "Radioamator i Krótkofalowiec" czy "Łączność" są dobrze wprowadzone i są poszukiwane na rynku czytelniczym...

Wystawa czechosłowackiej elektroniki w Warszawie (234)

W dniach od 5 do 18 lipca br. otwarta była z Czechosłowackim Ośrodku Informacji w Warszawie wystawa elektronicznej aparatury pomiarowej oraz urządzeń do automatyzacji różnych procesów produkcyjnych w przemyśle.
Radiotechników niewątpliwie mogły zainteresować nowe rozwiązania przyrządów elektronicznych zarówno laboratoryjnych jak i stosowanych w serwisie napraw odbiorników radiowych i telewizyjnych. Klasa tych przyrządów świadczy o dużym postępie technicznym, jakiego dokonano u naszych południowych sąsiadów...

Mikroskop elektronowy typ BS242D (z lewej) i nowy model woltomierza lampowego typ BM-388 (z prawej)

 
Mostek RLC typ TM393 (z lewej) i wobulator typ BM419 (z prawej)

 
Generator telewizyjny typ BM262 (z lewej) i generator impulsów typ BM470 (z prawej)

Odbiornik "Aida" z adapterem i wzmacniaczem (236)

Na rynku znajduje się jeszcze pewna ilość radioodbiorników "Aida" produkcji krajowej, wyposażonych w gramofony elektryczne "Ziphona" produkcji NRD. Gramofon "Ziphona" jest pierwszym tego typu urządzeniem dostępnym na rynku, a dorównującym pod pewnym względem najwyższej klasy gramofonom stacyjnym, używanym w radiofonii i fonografii, mianowicie - zawieszenie silnika i konstrukcja napędu talerza eliminują wibracje, które drogą mechaniczną mogłyby przenosić się na system ruchomy wkładki adapterowej wówczas, gdy opiera się ona o płytę gramofonową. Wyeliminowanie tej wady oraz wysoka jakość zastosowanych wkładek adapterowych sprawiają, że posiadając odbiornik z takim właśnie gramofonem warto się postarać o odtwarzanie pełnego pasma nagranych na płytę częstotliwości.
dodatkową zachętą jest to, że konstrukcja zastosowanego ramienia adapterowego umożliwia zastąpienie zwykłych wkładek adapterowych - wkładkami stereofonicznymi, dostępnymi od czasu do czasu na naszym rynku. Nie wymaga to żadnych przeróbek mechanicznych. Właściciel odbiornika "Ada" może więc stać się posiadaczem zestawu stereofonicznego dość wysokiej jakości, przy niewielkiej, możliwej dla średnio zaawansowanego radioamatora, przeróbce samego odbiornika oraz stosunkowo niewielkim nakładzie kosztów.
Przeróbka polega na wbudowaniu drugiego stopnia wyjściowego, takiego samego, jak istniejący w odbiorniku, wymianie transformatora sieciowego na większy oraz zastąpieniu pojedynczych potencjometrów siły głosu i barwy dźwięku podwójnymi, umocowanymi na wspólnej osi. Ponadto należy zrezygnować z głośników umieszczonych w skrzynce odbiornika i zastąpić je dwoma dowolnej konfiguracji głośnikami, umieszczonymi w narożach pokoju...

Wygląd zewnętrzny kolumny głośnikowej.

 
Ciasny montaż potencjometrów wewnątrz obudowy radioodbiornika.

Wzmacniacz drugiego kanału posiada dla uproszczenia ten sam układ elektryczny, co fabryczny wzmacniacz małej częstotliwości, w który wyposażony jest odbiornik.

 
Wzmacniacz małej częstotliwości, w który wyposażony jest odbiornik.

Rozwiązanie montażowe jest dowolne, pamiętać należy tylko o tym, aby oba transformatory głośnikowe były jednakowe oraz aby połączyć przewody zerowe z masą układu w jednym punkcie, zaznaczonym na schemacie. W ten sposób unika się dodatkowego przydźwięku.

Czytaj więcej: Radioamator i Krótkofalowiec 1964/10

Radioelektronik 1990/12

Szczegóły

Kategoria: Radioelektronik

Odsłony: 10729

Radioelektronik, grudzień 1990, rocznik XLI (139)

 Z KRAJU I ZE ŚWIATA (2 strona okładki)

• Zestawy hi-fi typu FSB260 i FSB290 firmy PHILIPS.
  Te nowe zestawy typu "wieża" o jednakowym wyglądzie - zdjęcie na okładce, są przeznaczone dla szerokiego kręgu nabywców o średnim poziomie dochodów. Oba typy zestawów są wyposażone w układy zdalnego sterowania, mają identyczne gramofony i płytofony CD, natomiast pewne różnice występują w innych członach zestawów.
• Noszony, amatorski mieszacz - magnetofon.
  Firma japońska Fostex oferuje nowy mieszacz - magnetofon kasetowy typu X-15-II. Urządzenie ma wymiary zewnętrzne 75 x 290 x 195 mm (z przyłączaną na wtyki baterią: 75 x 290 x 195 mm) i masę 2,9 kg (z baterią). Standardowa kaseta C-60 lub C-90 jest wykorzystana do wykonania nagrania 4 - ścieżkowego z czterech wejść urządzenia.
• Najprostszy montaż światłowodów.
  W początkach rozwoju techniki światłowodowej montaż światłowodów był czymś w rodzaju "wyższej szkoły gotowania na gazie" - potencjalnie prosty, wymagał jednak specjalnych narzędzi i przygotowania personelu. Dziś, kiedy światłowody instaluje się w domu i w samochodzie, trzeba było uprościć to do minimum. Temu celowi służy skręcane złącze światłowodowe.

• Telefony dla sieci komórkowej.
  Komórkowa sieć telefoniczna w krajach rozwiniętych jest rzeczywistością już od kilku lat, jest też nadzieja, że w wyniku rezygnacji z monopolu państwa pojawi się ona i u nas, przynajmniej w największych aglomeracjach miejskich.
• Kooperacja w mikroprocesorach.
  Dwaj europejscy "wielcy" - Siemens i SGS-Thomson - współpracują w zakresie opracowań, produkcji i sprzedaży mikroprocesorów 8 i 16 - bitowych. Opracowana przez Siemensa rodzina mikroprocesorów 16 - bitowych zaczyna się już ukazywać na rynku (pierwszym układem handlowym jest 80C116) i, jak się okazało, przewyższa wszystko co było dotychczas dostępne w tej klasie układów.

OGŁOSZENIA (1)

ELEKTROAKUSTYKA - ZESPÓŁ GŁOŚNIKOWY "Duetto-Stereolith" (2)

Firma REVOX znana z wyrobów wysokiej jakości, oferuje stereofoniczny zespół głośnikowy działający zgodnie z nową koncepcją. Ponieważ jest on łatwy do odwzorowania i daje interesujące efekty dźwiękowe, warto zapoznać się z nim bliżej.
Klasyczny sposób odtwarzania stereofonicznego wymaga użycia dwóch zespołów głośnikowych odsuniętych od siebie na odległość tzw. bazy. Miejsce optymalnego odsłuchu stereofonicznego znajduje się przed zespołami głośnikowymi, symetrycznie względem nich. Dawno zauważono, że gdy zastosuje się zespoły głośnikowe o szerokim kącie promieniowania dźwięku, bądź zespoły promieniujące wszechkierunkowo, to położenie zajmowane przez słuchacza względem głośników jest mniej krytyczne, lecz stereofoniczny obraz dźwięku staje się mniej dokładny, szczególnie pod względem lokalizacji pozornych źródeł dźwięku.

Szwajcarski akustyk - Walter Schupbach - zaproponował rozwiązanie polegające na umieszczeniu głośników obu kanałów w jednej obudowie w taki sposób, że promieniują one w przeciwnych kierunkach, tj. w lewo oraz w prawo względem słuchacza. Okazało się, że najlepsze rezultaty daje obudowa o przekroju trójkątnym (patrz rysunek) podzielona ścianką na dwie części. Takie rozwiązanie można przyrównać do promieniowania dźwięków przez jedno źródło, w zasadzie wszechkierunkowe, z tym, że dźwięki promieniowane w stronę lewą i prawą oraz ich odbicia różnią się wskutek tego, że odpowiadają różnym kanałom stereofonicznym.

ZNIEKSZTAŁCENIA WNOSZONE PRZEZ KONDENSATORY ELEKTROLITYCZNE (2)

Podczas konstruowania układów elektronicznych kondensatory uważamy za elementy liniowe. Nie odpowiada to rzeczywistości, a w szczególności w wypadku kondensatorów elektrolitycznych, które w określonych warunkach mogą wnosić zniekształcenia nieliniowe. I to jest przedmiotem niniejszego artykułu.
Wiemy, że pojemność kondensatorów elektrolitycznych zmienia się znacznie przy zmianach temperatury (maleje gwałtownie przy temperaturach ujemnych) w zależności od częstotliwości prądu zmiennego. Pojemność dobrego, w pełni sprawnego i uformowanego kondensatora elektrolitycznego zmienia się nieco w zależności od wartości stałego napięcia polaryzującego, co zostało przedstawione na rysunku.

Wynika z tego, że w wypadku elektrolitycznych kondensatorów aluminiowych mamy do czynienia z przyrostem pojemności przy zwiększeniu napięcia polaryzującego, a w przypadku kondensatorów tantalowych - przeciwnie, występuje zmniejszenie pojemności.

Czytaj więcej: Radioelektronik 1990/12

Radioelektronik 1989/05

Szczegóły

Kategoria: Radioelektronik

Odsłony: 10057

Radioelektronik, maj 1989, rocznik XL (120), 5'89
Okładka: Nawet przy projektowaniu obuwia korzysta się z pomocy komputera (Foto Siemens)

Z KRAJU I ZE ŚWIATA (2 strona okładki)

• Projektowanie obuwia przy użyciu komputera
  "SchuCAM" tak nazywa się program komputerowy, opracowany przez firmę Siemens dla przemysłu obuwniczego. Zastosowany przez największego europejskiego producenta obuwia damskiego - firmę Gabor w RFN - umożliwia szybkie reagowanie na zmiany mody oraz zmniejszenie kosztów i skrócenie czasu opracowania. Różnica do systemu konwencjonalnego? 40 lat temu firma wypuszczała cztery nowe modele w sezonie, obecnie - 250 do 350 nowych modeli w ciągu półrocza.
• Nowy odtwarzacz płyt kompaktowych firmy ITT-NOKIA
  Odtwarzacz typu DP 7980 wyróżnia szczególnie pojemnik na 6 płyt kompaktowych (CD), co umożliwia odtwarzanie muzyki przez około 6 godzin bez przerwy. Jest możliwe zaprogramowanie z góry odtworzenie 32 utworów, powtarzanie wybranych utworów, szybkie poszukiwanie pożądanego utworu.
• Rozgałęziacze sygnałów świetlnych
  Firma Siemens informuje, że opracowała technologię wytwarzania płytek szklanych, w których są uformowane tory światłowodowe o rozgałęzionej konfiguracji. Płytka ma wymiary 30 x 5 x 5 mm. Tłumienie sygnału wynosi ok. 0,3 dB/cm i dodatkowo 0.3 dB na rozgałęzieniu.
• System komputerowy jako tłumacz
  Specjaliści z zachodnioniemieckiego koncernu Siemens opracowali komputerowy system o nazwie METAL (ang. Machine Evaluation and Translation of Natural Language) służący "inteligentnemu" tłumaczeniu różnojęzycznych tekstów. Obecnie jest gotowa wersja tłumaczenia z języka niemieckiego na angielski, zaś w przygotowaniu jest wersja "odwrotna" - z angielskiego na niemiecki, a także wersje obejmujące kolejne języki: francuski, hiszpański i niderlandzki.

OGŁOSZENIA (1)

ELEKTROAKYSTYKA - MIKROFONY (3) (2)

• Mikrofony specjalne
  Spośród wielu mikrofonów o szczególnych cechach wymienimy tylko kilka.
  Mikrofony bezprzewodowe: Kabel mikrofonowy łączący mikrofon ze wzmacniaczem jest szczególnie niedogodny podczas występów artystów poruszających się na estradzie, przechodzących z miejsca na miejsce itp. Dość dawno powstał pomysł umieszczenia w mikrofonie lub w małej odległości od niego nadajnika radiowego zasilanego z baterii, a poza estradą lub sceną - ustawienie odpowiedniego odbiornika, którego wyjście jest normalnie połączone z mieszaczem i wzmacniaczami.
  Mikrofony płaszczyzny ograniczającej: Płaszczyzną ograniczającą (akustycznie) jest np. ściana lub podłoga studia czy sali koncertowej. Fale akustyczne odbijają się od takiej płaszczyzny. Jeżeli w takiej płaszczyźnie umieści się mikrofon o bardzo małej średnicy membrany, to wykaże on szczególne właściwości, głównie dzięki temu, że nie zakłóca on w niczym pola akustycznego. Fale o różnej długości napływają z różnych kierunków, odbijają się i podążają dalej. Oczywiście charakterystyka kierunkowości takiego mikrofonu ma kształt półkuli. Na rys. jest przedstawiony mikrofon tego rodzaju. Mikrofony te wykonuje się z reguły jako pojemnościowe. Odznaczają się one bardzo naturalnym odbiorem dźwięku i dobrym odtwarzaniem atmosfery akustycznej. Stosowane są w studiach do odbioru instrumentu solowego (np. fortepianu) lub małych zespołów orkiestrowych.

Studyjny mikrofon pojemnościowy tzw. "mikrofon płaszczyzny ograniczającej" - AKG typ C562BL

• Wybrane zalecenia dotyczące stosowania mikrofonów
  Mikrofon odbiera zmiany ciśnienia akustycznego powodujące drgania membrany. Człowiek słyszy dwoma uszami i natychmiast poddaje odebrane przebiegi nadzwyczaj złożonej obróbce w mózgu. Można rzec, że mikrofon "słyszy" obiektywnie, a człowiek słyszy subiektywnie i to są zupełnie różne sposoby słyszenia. O tym trzeba pamiętać, posługując się mikrofonami.
  W studio fonograficznym i radiofonicznym reżyser akustyk ma do dyspozycji bogate środki, dość czasu na próby i możliwość zastosowania techniki zapisu wielośladowego, czyli przygotowywania materiału dźwiękowego, z którego wytworzony jest ostateczny produkt muzyczny. Powstała obszerna wiedza o mikrofonowej technice studyjnej, stale wzbogacana w miarę nagromadzania doświadczeń i wprowadzania nowych środków technicznych. Ta działalność jest domeną dość wąskiego kręgu specjalistów.
• Zasilanie
  Mikrofony pojemnościowe wymagają zasilania ze źródła energii elektrycznej. Stosowanych jest kilka rozwiązań.
  Pojemnościowe mikrofony studyjne są zasilane w sposób znormalizowany, przez tor przewodowy pochodny (fantomowy), utworzony z dwóch przewodów "sygnałowych" i ekranu połączonego z masą mikrofonu.

Schematy zasilania mikrofonów pojemnościowych przez pochodny tor przewodowy.

• Kable oraz wtyki i gniazda połączeniowe
  Kabel mikrofonowy zawiera dwa izolowane, wielożyłowe przewody (o przekroju od 0.2 do 0.6mm², zależnie od typu kabla), oplot ekranujący (często podwójny) i zewnętrzną warstwę ochronną. Kable mikrofonowe są tak wykonane, że nie splatają się i nie pętlą. Zewnętrzna średnica kabla wynosi 4÷7 mm.

Schematy przyłączenia mikrofonów do różnych wtyków

• a - wtyk mikrofonowy DIN (WM-345) połączenie symetryczne
• b - wtyk mikrofonowy DIN (WM-345) połączenie asymetryczne
• c - wtyk palcowy 6.3 mm, połączenie asymetryczne
• d - wtyk specjalny (DIN 41624), połączenie symetryczne
• e - wtyk XLR systemu Cannon, połączenie symetryczne

NIETYPOWE URZĄDZENIA ILUMINOFONICZNE (5)

Cechami charakterystycznymi opisanego w artykule urządzenia iluminofonicznego są: wykorzystanie w urządzeniu układów scalonych typu UAA180 Siemensa (odpowiednik krajowy UL1980N),

Czytaj więcej: Radioelektronik 1989/05

Radioelektronik 1989/09

Szczegóły

Kategoria: Radioelektronik

Odsłony: 10300

Radioelektronik, wrzesień 1989, Rocznik XL (124)

Z KRAJU I ZE ŚWIATA (2 strona okładki)

• Wystawa sprzętu do nagłośnienia
  Wystawa, która odbyła się w dniach 18 i 19 kwietnia br. w Warszawie została zorganizowana staraniem Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych z udziałem kilku znanych firm zachodnich (JBL - głośniki, zespoły głośnikowe; Soundcraft - konsole reżyserskie; Harman Kardon - sprzęt hi-fi b. wysokiej klasy). Na forum informacyjnym towarzyszącym wystawie wygłoszono cztery odczyty dotyczące głównie nagłaśniania.
• Przenośna kombinacja telewizor/magnetowid
  To "tępione" u nas wysokimi cłami urządzenie stanowi niewątpliwy postęp w technice przenośnego sprzętu audiowizualnego. Dotychczas spotykało się takie kombinacje tylko w dużych stacjonarnych telewizorach, tymczasem zestaw TVR 4500 firmy Grundig zawiera telewizor o przekątnej ekranu 43 cm. Jest to odbiornik dwustandardowy (PAL-SECAM Ost) z tunerem PLL przystosowanym do odbioru telewizji kablowej.

• Układ scalony w żelazku do prasowania
  Parametry układu scalonego U2604B (Telefunken) jeszcze parę lat temu mogłyby użytkownika żelazka zaszokować, tak nowe i nietypowe funkcje ma żelazko wyposażone w ten układ. Dziś cały sprzęt zelektronizowany charakteryzuje się zupełnie innym poziomem własności użytkowych od swych elektromechanicznych protoplastów.

OGŁOSZENIA (1)

ELEKTROAKUSTYKA - SELEKTYWNY KOREKTOR CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCI (2)

Konwencjonalny regulator brzmienia mający wpływ na przebieg charakterystyki częstotliwości przedwzmacniacza nie działa selektywnie, tzn. nie jest możliwe za pomocą takiego regulatora wzmocnienie bądź osłabienie wybranego zakresu częstotliwości obejmującego np. dwie oktawy. Korektor, którego schemat przedstawiono niżej, jest przeznaczony właśnie do takiego selektywnego regulowania wzmocnienia w wybranym dosyć wąskim zakresie częstotliwości.

Podstawowymi elementami korektora są dwa wzmacniacze operacyjne (o małych szumach) i trzy potencjometry, z których dwa są sprzężone. Pierwszy układ scalony (US1) pełni funkcję stopnia wejściowego i przemiennika impedancji. Drugi układ scalony (US2) pracuje w układzie korektora. Gdy ślizgacz potencjometru P1 jest w lewym położeniu, to układ ma cechy filtru pasmowo-przepustowego, uprzywilejowując zakres częstotliwości zależny od wartości elementów R1, R2, P2, C1, C2. Gdy ślizgacz potencjometru P1 jest przesunięty w położenie prawe, to układ ma cechy filtru pasmowo-zaporowego, wprowadzając tłumienie w zakresie zależnym od wartości wymienionych poprzednio elementów.

Czytaj więcej: Radioelektronik 1989/09

Radioamator i Krótkofalowiec 1978/02

Szczegóły

Kategoria: Radioamator i Krótkofalowiec

Odsłony: 8193

Radioamator i Krótkofalowiec Polski, rok 29, luty 1978, 2'78

• OGŁOSZENIA (2 strona okładki)
• Z KRAJU I ZAGRANICY (25)
  • Satelitarny system radionawigacyjny "TRANSIT"
    Szerokie wprowadzenie satelitów dla łączności radiowej znalazło zastosowanie również w dziedzinie radionawigacji morskiej. W dotychczas rozpowszechnionych systemach, jak DECCA, LORAN czy OMEGA, osiągana dokładność zlokalizowania statku nie przekracza 2 mil morskich (około 3600 m), natomiast rozwijający się system satelitarny "Transit" umożliwia uzyskanie dokładnego położenia statku w granicach do 200 m, przy czym sama czynność dokonywania namiaru jest zautomatyzowana za pomocą komputera.
    Urządzenie tego tylu (MX1102) było demonstrowane na ostatnich MTP przez firmę Magnavox. Cztery takie urządzenia zostały dostarczone dla Polski; jedno z nich zainstalowano na statku rybackim "Sagitta" należącym do Dalmoru...

MX1102

• Z KRAJU I ZAGRANICY (25)
  • Urządzenia Dolby do redukcji szumów
    Urządzenia DOLBY "wchodzą" już powszechnie do techniki zapisu magnetycznego i optycznego w radiofonii, filmie dźwiękowym oraz produkcji płyt gramofonowych...
  • Przyszłość płyt wizyjnych
    Jak wykazała dyskusja na konferencji "Video Disc 77" (Londyn - listopad 1977), płyty wizyjne staną się niedługo poważnym konkurentem dla magnetowidów kasetowych. W stosunku do magnetowidu, którego koszt wynosi około 1500 dol. USA, odtwarzacz płytowy będzie o połowę tańszy, zaś w stosunku do kasety z taśmą dla dwugodzinnego odtwarzania w cenie około 50 dolarów - płyta wizyjna może być tylko nieco droższa od płyt gramofonowych. Dotychczas istnieją trzy systemy płyt wizyjnych. Najstarszym historycznie jest system TELDEC, demonstrowany po raz pierwszy w 1970 r. Odtwarzanie obrazów czarno-białych trwało 4 minuty. Obecnie można już odtwarzać obraz kolorowy (z dźwiękiem) w czasie około 10 minut...
  • Radiotelefony do osobistego użytku
    Dużą popularnością w Stanach Zjednoczonych Ameryki cieszą się radiotelefony pracujące w tak zwanym Citizen Band (CB) - dosłownie w pasmie obywatelskim 26,965-27,405 MHz. Są to radiotelefony dostępne dla wszystkich i najczęściej montowane w samochodach osobowych. W pasmie tym mieści się 40 kanałów, przy czym moc wyjściowa nadajnika jest ograniczona do 4W (przepisami FCC)...

Radiotelefon "Fanfare 185DF" firmy FANON-COURIER

Przenośne radiotelefony typu "walkie-talkie"

• Dynamiczne zniekształcenia intermodulacyjne wzmacniaczy tranzystorowych (27)
  Gdy opanowana została produkcja nowoczesnych tranzystorowych wzmacniaczy Hi-Fi i stały się one elektroakustycznym sprzętem powszechnego użytku, zauważono interesujące zjawisko - niektóre wzmacniacze o bardzo dobrych parametrach dawały wyniki gorsze od dobrych wzmacniaczy lampowych. Brzmienie muzyki było "twarde" o odcieniu "metalicznym" lub "szorstkim". Kilka firm produkujących sprzęt elektroakustyczny próbowało nawet wykorzystać to zjawisko do swoich interesów, propagując wzmacniacze Hi-Fi z końcowym stopniem lampowym, pracującym w klasie A lub płytkiej klasie AB. Zjawisko było tym bardziej interesujące, że porównanie subiektywne, w zasadzie identycznych co do parametrów wzmacniaczy Hi-Fi różnych firm, dawało zauważalne różnice w jakości brzmienia muzyki...

  Czytaj więcej: Radioamator i Krótkofalowiec 1978/02

Transformatory małej częstotliwości

Szczegóły

Kategoria: Books

Odsłony: 41496

G.S. Cykin, tłumaczył mgr inż. A. Kiliński
Warszawa 1953, Państwowe Wydawnictwa Techniczne

Przed zapoznaniem się ze spisem treści zachęcam do przeczytania zamieszczonego poniżej fragmentu rozdziału I.1. Wzmianka historyczna. Nie będę jej szczegółowo komentował. Nie chodzi mi o negowanie wkładu naukowego takich osób jak choćby Lenz i pewnie i Jabłoczkow (choć o nim nie słyszałem), lecz o samo dosyć oryginalne podejście do historii nauki w tej dziedzinie. To co tutaj napisano nie zmniejsza wartości merytorycznej samej książki. Nie jest wykluczone, że bez takich "dodatków" książka w ogóle by się nie ukazała. A więc proszę się czegoś przytrzymać, i przeczytać:

"W r. 1877 Paweł Nikołajewicz Jabłoczkow zbudował pierwszy transformator prądu zmiennego. Wynalazca nazwał go "cewką indukcyjną". Również w osiemdziesiątych latach ubiegłego stulecia A.G. Stoletow opublikował swoje prace z zakresu badania magnetycznych właściwości żelaza. Wynalazek Jabłoczkowa i prace Stoletowa stworzyły podstawy do szczegółowego opracowania teorii i konstrukcji zarówno transformatorów, jak i najróżnorodniejszych maszyn elektrycznych obecnie stosowanych powszechnie w wielu dziedzinach techniki.
Twórcza praca naukowa rosyjskich uczonych w zakresie podstaw teorii transformatorów nie ograniczyła się do prac Jabłoczkowa i Stoletowa; prace szeregu późniejszych uczonych i badaczy rosyjskich umożliwiły doprowadzenie tej nauki do poziomu dzisiejszego.
Radzieccy uczeni W.K. Arkadiew, B.A. Wwiedeński i G.S. Landsberg kontynuując badania A.G. Stoletowa odsłaniają istotę zjawisk elektromagnetycznych w metalach..."

Od autora (7)

Część pierwsza

Obliczanie elektryczne transformatorów  małej częstotliwości

Rozdział I

I. Wstęp (9)

I.1. Wzmianka historyczna (9)

I.2. Klasyfikacja transformatorów stosowanych we wzmacniaczach małej częstotliwości (10)

Schemat symetrycznego ekranowanego wejścia wzmacniacza mikrofonowego

Schemat przejścia ze stopnia pojedynczego na przeciwsobny za pomocą transformatora międzylampowego

Najprostszy schemat stopnia wyjściowego z transformatorem wyjściowym

I.3. Zniekształcenia w transformatorze o rdzeniu z materiału magnetycznego (11)

I.4. Schemat zastępczy transformatora małej częstotliwości oraz różne przypadki stosowania tego transformatora (12)

Ogólny schemat zastępczy transformatora małej częstotliwości włączonego między generator i obciążenie

I.5. Ocena zniekształceń częstotliwościowych, fazowych i nieliniowych (16)

Rozdział II

II. Transformatory obciążone opornością rzeczywistą i przyłączone do źródła SEM o oporności rzeczywistej (18)

Czytaj więcej: Transformatory małej częstotliwości

Radio "Латвия" (Riga) M 137

Szczegóły

Kategoria: Photo gallery

Odsłony: 7913

Grzegorz Makarewicz "gsmok"

   Koncepcja radioodbiornika została opracowana w 1947 roku. Jego masową produkcję rozpoczęto jednak znacznie później bo we wrześniu 1950 roku. W 1952 roku poddany został pewnym modyfikacjom i był sprzedawany pod nazwą Mir M152. Nie mam pojęcia jakie to były modyfikacje. Nie znalazłem na ten temat żadnych wiarygodnych informacji. Trochę szczegółowych informacji na temat radioodbiornika można znaleźć na stronie M137.  Zgodnie z podaną tam treścią:

"Jedną z cech łotewskiego odbiornika radiowego M 137 jest skala, w której celownik jest połączony ze wskaźnikiem przełącznika zakresów. Na każdym z 5 pasm jasna kropka na czerwonym tle wskazuje częstotliwość strojenia tylko wybranego pasma. W trybie odbioru linia gaśnie. Głośnik radiowy - 10GDP-VEF (10 W) z dyfuzorem 250 mm. Wśród twórców tego radia był Gintauts Aboltins-Abolins, później znany konstruktor biura projektowego Orbita, a od 1968 r. Kierownik Katedry Projektowania i Technologii Produkcji Urządzeń Elektronicznych Wydziału Radiotechnicznego Politechniki w Rydze.
W gazecie Vefietis można znaleźć artykuły na temat radiotelefonów konsolowych opartych na odbiorniku Latvija M137. Na jednym widnieje napis „Drogiemu wodzowi, ojcu i nauczycielowi Józefowi Wissarionowiczowi Stalinowi w 30-lecie Komsomołu od Członkowie Komsomołu i młodzież Rygi ”. Kolejny powstał z okazji 10-lecia LSSR w lipcu 1950 roku."

   Radio jest naprawdę imponujące. Gdy znalazłem się w jego posiadaniu moja reakcja była jednoznaczna.

Fot. 1. Usiłowałem oczywiście gwizdnąć ale usta mi zaschły z podziwu a oczy powędrowały w różne strony świata.

  Pokazałem je kotom, które zwykle kręcą się w pobliżu i niestety nieco się zawiodłem. Ich reakcja była całkiem odmienna. Nie raczyły nawet zejść z fotela.

Fot. 2. Ten kot na górze to "Cypis", na dole to kotka "Deedee" vel "ZEA". Podobno koty przesypiają 70% życia. "Cypis" przesypia co najmniej 95%.

  Powróćmy jednak do tematu opisu. Oto radioodbiornik w całej okazałości.

Fot. 3

Podstawowe parametry radioodbiornika:

• Czułość: nie mniej niż 50 μV.
• Moc wyjściowa 6W w zakresie częstotliwości 60Hz ÷ 6500Hz.
• Moc pobierana z sieci zasilającej: 190W.
• Napięcie zasilania: 110V / 125V / 220V.
• Wymiary: 642mm / 406mm / 292mm.
• Masa: 30kg (przekonałem się o tym obracając radioodbiornik podczas robienia poniższych fotografii).

  Czytaj więcej: Radio "Латвия" (Riga) M 137