J. Szwechłowicz "Telefonografja i radjotelefonografja"
Drukarnia Powszechna, Kraków, 1926
Krótka recenzja:
"Telefonografja" to sposób przekazywania drogą elektryczną informacji na odległość, polegający na tym, że po stronie nadawczej mówi się do mikrofonu a po stronie odbiorczej maszyna pisze na papierze przekazywany tekst. "Radjotelefonografja" to to samo, tyle, że drogą radiową. Urządzenie, zwane telefonografem wynalazł w 1925 r krakowski konstruktor, Jerzy Gabryś. Dla wynalazku przewidywano poważne i powszechne zastosowanie cywilne i wojskowe. W wojsku miał on służyć m.in. do "kierowania z odległości tankami, wysadzania materjałów wybuchowych, kierowania toru pocisku"
Część I.
1. Aparat telegraficzny Pollak-Viraga (8)
2. Telegraf stroikowy Mercardiera (12)
4. Telefonograf selenowy Gabrysia (18)
5. Telefonograf (22)
6. Zestawienie (32)
Część II.
1. Radjotelegrafja (35)
2. Radjotelefonja (43)
3. Radjotelefonografja (47)
4. Radjotelemechanika (55)
5. Tablica oznaczeń (57)
